تاسیان
آسمان دیل پر بو فده بو خو بغضه سیه ابرانه
(دل آسمون پر بود بغضشو داده بود به ابرای سیاه)
پنجره پوشت نیشته بوم زل بزه بوم کوچه تند بارانه
(منم پشت پنجره نشسته بودم وزل زده بودم به بارون شدید داخل کوچه)
تو کی نسی تاسیانه مره ا خانه
(تو که نباشی این خونه برام ماتم کده ست)
تی بهانه گیره هرته شب کی بارانه
(توی هر شب بارونی بهانتو میگیره)
بی خبر ناگاه بومویی از راه جان بیگیفته تی امونه امره می رویا
بی خبر و ناگهان از راه رسیدی و با اومدنت رویای من حقیقی شد
تی نفس گرم بو بیدمه اما تی دیمه سرخه کوده بو پاک سوز سرما
نفست گرم بود ولی دیدم گونه هات از سرما سرخ شده بود
تو کی نسی تاسیانه مره ا خانه
(تو که نباشی این خونه برام ماتم کده ست)
تی بهانه گیره هرته شب کی بارانه
(توی هر شب بارونی بهانتو میگیره)
بمویی می ور وارش هیسته کوده بو پاک تی سر و جانه
(به خونه که رسیدی بارون کاملا خیست کرده بود)
نوخوری تا کی سرما دوکودم تی تن می تن پیرهنه (واسه این که سرما نخوری لباس خودمو تنت کردم)
تو کی نسی تاسیانه مره ا خانه
(تو که نباشی این خونه برام ماتم کده ست)
تی بهانه گیره هرته شب کی بارانه
(توی هر شب بارونی بهانتو میگیره)
دره تی عطره دره تی بویه از هو روز تا الان می او عزیزه پیرهن
(عطر و بوت از همون روز تا الان همراه لباسمه و اون رو برام عزیز کرده )
دوکونم تا کی من اونه می تن تی هو روزه تان گرمی دکفه می جان
(میپوشمش تا تنم از عطر تنت گرم بشه)
تاسیانه تو کی نسی مره ا خانه
(تو که نباشی این خونه برام ماتم کده ست)
تی بهانه گیره هرته شب کی بارانه
(توی هر شب بارونی بهانتو میگیره)
