تامران هامون لبخند مصنوعی

بهار، بى اون نيا اينجا
بدون اون  زمستونم
تو كه ميدونى وقتى رفت
بهار و بُردش از خونه م

نمیره یادش از یادم
براى حتى یک لحظه
چراغا روشنن اما
تو من تاريكى محضه

بهار، بى اون نيا اينجا
نيا اينجا بهار بى اون
دلم غمگينه وقتى نيست
به آغوشم برش گردون

برش گردون که شاید من
دوباره گل کنم نو شم
دوباره سبز و زیبا و
دوباره بخشی از تو شم

نمى دونى چقد سخته
توى دلتنگى جون دادن
ولى لبخند مصنوعى
به يه دنيا نشون دادن

نمى دونى چه درديه
صداشو نشنوى ديگه
نمونه هيچ اميدى
واسه ديدار همديگه

بهار، بى اون نيا اينجا
نيا اينجا بهار بى اون
دلم غمگينه وقتى نيست
به آغوشم برش گردون