آرزوم روبروم توی چشمای فرداست
پیش روم یه راهه یه خیابون که دنیاست
پُرم از حس رفتن همه چی شکل رویاست
همه دنیا تو دستام همینجاست
نمیخوام بعد این بازی بازنده باشم
اگه هرجا زمین خوردم باید با خنده پاشم
نمیخوام این خیابونا بگذرن از من
میگرم خورشیدو تو مشت واسه روزای روشن
پشت هر گم شدن یه مسیره یه راهه
پنجره توی شب توی چشمای ماهه
خواب بد دوره و پر رویاس تو شبهام
از خودم جز خوشی دیگه چیزی نمیخوام
نمیخوام بعد این بازی بازنده باشم
اگه هرجا زمین خوردم باید با خنده پاشم
نمیخوام این خیابونا بگذرن از من
میگیرم خورشیدو تو مشت واسه روزای روشن