در میرم کی دنبالمه ؟ خودم !
زخما باز خونام لخته شدن
نگامو خاک میکنم و حنجرمو چال
پنجره ساختم اگه درا بسته شدن
پر شد ولی لبریز نمیشه ، باخودمم
چرا دل تو از سنگ نمیشه
هواتو دارم هوامو داشته باش
که غیر این دو حالت اصلا چیزی حل نمیشه
نمیدونم که بمونم شاید نمیتونم دورم من از خونم باید برسونم خودمو
تسلیم نمیشم وا نمیدم دیگه
یه صدایی در گوشم اینو میگه
خسته شدی ؟زمین خوردی؟ که چی !!!
لذت ببر چون اسمش زندگیه
متر به متر شهرو پیاده من رفتم
رفیق شدن موزاییکاش با کف کفشم
روزا تو خیابونا میخونم برای خودم
قدم میزنن کفشام لابلای حرفم
داره عادی میشه برام دردای پهلوم
کسی نپرسید چرا خم داره ابروم
چی موند از اون پسر خجالتی کم رو
لبخند ندید الان شده تخس و اخمو
نمیدونم که بمونم شاید نمیتونم دورم من از خونم باید برسونم خودمو
تسلیم نمیشم وا نمیدم دیگه
یه صدایی در گوشم اینو میگه
خسته شدی ؟زمین خوردی؟ که چی !!!
لذت ببر چون اسمش زندگیه
چندبار واسه خودت حرف زدی با جدولا
چقدر با حرص نوشتی پاره شدن دفترا
چقدر تو پاییز وقتی بارون میگیره
تو دنبال خیس شدنی نه به فکر سرپناه
ظاهرمو نبین من استخونم پوکه
خودت بیدار میکنی شیطانمو توم هی
من که خیلی وقته جدا شدم رفتم
جهنمو ترجیح میدم به بهشت تو مه
به بهشت تو مه
