کجایی سنگ صبور
واسه داشتن چشای تو هنو هستم من خیلی حسود
یه جوری میان میرن که اصن متوجه هیچی نمیشی
ولی یه زخمی میزارن واست که تا آخر عمرت باید تاوانشو پس بدی
دیوونه شدم نمیخونه قلبم
تو میگی چی بگم از کجا شروع کنم آخه
نمیبینم هیچ کسو به چشمم
بعدتو میمیرم بدون عشقم
شبا سردرگمم نمیدونم
بی تو کجاا برمم
آواره درد نبودت روی سرم
بعدتو هرچه غم باشه رو مفته میخرم
من تا تاوان اشتبامو پس بدم
منتظرم مرگ بیاد تا باهاش دست بدم
زندگی نزاشتی،برای من
دلگیرم ازاین هوای سرد
عدالت مرده توشهر من
کم آوردم رسیدم آخر خط
درگیرم با خاطرات
نزاشتی واسم یه راه صاف
میپری همش با اینو اون
گوشیتم شدع مخابرات
پر شده روی تنم زخم زخم زخم زخم
میطلبم من مرگ مرگ مرگ مرگ
یاد اون شب که رفت رفت رفت رفت
جا گذاشت یادگاری درد درد درد درد
روزگار بدتاکرد غمت نباشه عادتمه
هرچی خنجر میزنن میگن ولش راحتم هی
شبا با غصه و سردرد سر میکنم
قرص و تیغ و بغض و اشک همش عادتمه
حال یه پسر بچه ای رو دارم
که بغض گلوشو گرفته نمیخونه گلم
همین روزاس بغضش بترکه
همه ی حرفای دلش تو همین ترکه
این شبا میگذره کم کم
مبارکه عشقت زیر بارون نم نم
دیگه دلم نمیسوزه به حالت
عاشقت نیستم این بود حرف آخرت
تو خوبه حالت منو ولش
هواتو داره د بگو بهش
به دل نگیره من چیزی گفتم
بگو حرف زیاده تو دل پرش
داشتنت خواسته بی جا
برو خوش باشی عشقم بی ما
خوابمو پروندی بیدارم
هرشب رو لبمه سیگارم
بزار چندقدمی بیام بدرقه
هوادوباره بازم نم زده
من زیر بارون چترما
ببین حتی از من گذشت
یهویی رو گونم نشست
اشکی که دیدنی کرد مرد رو
که خورده دیگه ازت شکست
دیوونه میوونه شده تو زمونه این دل دیوونه کی میدونه
بیا ببین عکساتو دارم تو خونه واسم یادگاره
اگه پاش بیوفته واست شاهرگو هدیه میدم
فقط میخام ببینمتو یهو عکساتو پس بدم
این عکسای لامصب داره دیوونم میکنه
سردرگمم بعدتو میدونی شدم دیوونه
زنگ میزنم گوشیت آقات میگه که واگذاره
آخه لامصب مگه دلم پل زیر گذره
