میلوناتی نگفتم

نگفتم دوست دارم

واسه اينكه ندوني تو

يه ديوونه تو رو داره

آخه باور نكردي تو

يه آدم توي اين دنيا

بشه آواره ي عشقت

يكي تا ميشه بد باشه

يكي باشه همه حست

نگفتم دوست دارم

واسه اينكه ندوني تو

يه عاشق عشقو كم داره

اينو باور نكردي تو

منو ديوونه تر كردي

منو آشفته تر خواستي

نه اينكه عاشقم بودي

منو آلوده تر خواستي

به اون آتیشه رو لبهات

به اون آهنگ تو چشمات

به اون میخونه ی دستات

به اون طعمه روی لبهات

نگفتم دوست دارم

واسه اينكه نبود وقتي

زمان انگار كه ثابت بود

كنارت واستادم وقتي

جهان دوره سرم مي گشت

تنم دوباره مي لرزيد

كناره تو هوا سرده

بازم دستام مي لرزيد