محمد کریمی بارونی

یه دنیا حرف داری که 

تو قلبت حبس میمونه 

از این حرفای نا گفتت 

کسی چیزی نمیدونه..

یه خودکارو دو تا کاغذ 

برای درد دل بسته..

برای گفتن حرفی 

که تو سینت هنوز حبسه..

نمیگم خوبه تنهایی ..

نمیگم آدما سردن...

به وقتش پیششون بودی ...

تو تنهایی ولت کردن 

برای روز بارونی ..

همیشه چتر همراته

می‌دونی جیب بارونیت

یه آغوش واسه دستاته

یه روز شاید یکی باشه..

بفهمه حرف چشماتو..

بریزه چای لیوانی 

برای درد دل باتو...

یه روز شاید یکی آمد ..

تو گیرو دار این روزات..

شاید بهترشه این حالت ...

شاید بهتر این اوضاع