میگه برو بیشتر از این به موندن عادتم نده
میگم بمون تنهایی واسه هردومون بده
میگه من نباشمم ،پیشتن همه
میگم اون که باید باشه،همیشه کمه
نمیخوای بمونیمو میخوای که درکت کنم
حوصله ندارمو نمیخوام بحث کنم
باید نبودنتو با خودم حل کنم
دل تیکه پاره رو یجوری جمع کنم
از وقتی رفتی شهر متروکو تاره
روزای لعنتیم رو دوره تکراره
مگه میشه کسی که باتو بوده هر شب
بتونه بی تو این شبا بخوابه
میاد اون روزیم که نباشه یادت
منی که زندگیمو دادم کنارت
نمیگیرم از هیشکی دیگه سراغت
نمیام سمتتم ،حتی توی خوابت
این دلم از توی سینه داره کنده میشه
مهم نیس بی تو فردا،چند شنبه میشه
هرچی که ساختیمو بافتیم،داره پنبه میشه
مگه میشه که نباشی...
از وقتی رفتی شهر...