سلام این بار از دور هیشکی اینجا نموند
از تو خونه صدا دعوا نمیاد
دیگه غر نمیزنه بهم همسایمون
لش حبس تو اتاقم انقد خاطره دارم
اگه بیست سال مرور شه
باز کم نمیارم بابا رد دادم پارم
به خودم قول دادم بهت فک نمیکنم
به خودم قول دادم فقط زندگی کنم
نه که تو نذاشتی نخواستم پاش بمونم
چرا همه شبیه تواَن ینی من دیوونم
نمیدونم چرا هر کاری کردم
به چش نمیومد چرا یادم نمیری
چرا باز فیریک توم هست
چرا دلم میلرزه میبینم عکساتو بازم
چرا عطر تنت نمیپره از رو لباسم هنو آمارتو دارم
هنو لا این قوطی قرصامن مچاله میخوابم
شبا از تو میپاچم ولی به روم نمیارم
هنو پیگیر حالتم مهم تری تا من
منو یادت هست اصن مهم بودم واست
نمیدونم به همه بد بینم یه حس گوهی توم هست
کمتر حرف میزنم کسیو راه نمیدم خونم
من متنفر از سیگار الان لای دودم
هنو تاثیرش روم هست الان دشمنم خودمم و رفیقم خودم
نمیشه تعبیرش کنم یه خواب بده که نمیشه تعریفش کنم
یه شوق دوییدن که تهش مقصدی نداره
یه جنگ سخت اینبار حریفش خودم انگار نشد که بشه
من کشیدم کنار تهش هر چی ک بشه
قول بده بازی جماعتو نخوری
قول بده رو همشون ببندی چشت
یاد بگیر هر کی فیک روی خوش میده
خطری تره از اونی که رک بت فوش میده
بد باشی بد میبینی هر کسی هر جایی باشه تقاص پس میده
میخوام حال خوب واست
آرزومه برسی به آرزوت آخر
میخوام حال خوب واست
بذار ببینم رو فرمی رو به رشد تا سقف
من که چاره بودم واسه همه بیچارگیات
با اینکه گوشم پره ولی هنو صداتو میخوام
از بعد رفتنت ریمو سیگارا میگان
دیگه فرق نمیکنه کیا میرن و میان
من بی رمق بریده از همم
میفهمی چی میگم میکنی باورم
نخ پی مقصر نه پی داورم
اصن تو متن اصلی منم تو پاورق
من خستگی بعد از زنگ آخرم
تو رگم مورفین توی چشام خواب همش
همه حرفامو زدم خط آخرم
از بعد رفتنت غریب عالم
