روح الله ذبیحیان هم قصه

سکوت خونه ی خالی
مثه کابوس تو خوابه
نگا کن قاب عکسمون
فقط در حد یک قابه

یه تصویر از یه لبخند و
یه عالم خاطره دارم
هنوزم بس که زیبایی
ازت چشم برنمی دارم

تو باشی حال من خوبه
به گریه احتیاجی نیست
واسه سرگیجه های من
بدون تو علاجی نیست

بیا تا محو چشمات شم
بخونم شعر خیامو
بگیرم باده از لب هات
دوباره پر کنم جامو

میخوام باقی عمرمون
دلامون سهم هم باشه
تو برگردی کنار من
و این پایان غم باشه

من و تو ما بشیم خوبه
بیا آغوشتو وا کن
اگه هم قصه ای با من
تو آغوشت منو جا کن


بیا تا محو چشمات شم
بخونم شعر خیامو
بگیرم باده از لب هات
دوباره پر کنم جامو

 گروه ترانه ماه و سمن