راشید سنگ صبور

سنگ صبور دور من ، کجایی که دلم شکست

کجایی که بدون تو ، بیزارم از هرچی که هست

کجایی که ببینی این خونه مثل قفس شده

ببینی بعد رفتنت ، هوا چه بی نفس شده

کجای تنهایی من ، کجای بغض سرکشم

دست منو می‌گیری تا ، به خاطرش آروم بشم

این فاصله میون ما ، تا کِی می‌خواد قد بکشه

بهم بگو آخر این ، قصه قراره چی بشه

سنگ صبور دور من ، فرصت کمه حرفام زیاد

حس می‌کنم تموم اون روزهای خوب رفته به باد

روزهای تلخ بی کسی ، کجا تموم می‌شن بگو

پس کی به خورشید می‌رسه شب سیاه من بگو

کجای تنهایی من ، کجای بغض سرکشم

دست منو می‌گیری تا ، به خاطرش آروم بشم

این فاصله میون ما ، تا کِی می‌خواد قد بکشه

بهم بگو آخر این ، قصه قراره چی بشه