وحید بیرام پلاتو

بَرنَگَشتی
من رو کُشتی
منه خاکستر و آتیش
منم اون عاشقه خسته
که تو عاشق نمیبینیش
چرا تو برنمیگردی
شدم بی تو همون مَردی
که سردَردم
خوده دردم
که دیوونم
که شب گردم
بگو ساعت چقدر باید
چشام خیره باشه تا که شاید
عقربه ها رو بچرخونی
تیک تیک
که برگرده که برگرده که برگرده آخ برگرده
منه افسرده ، منه زخم خورده
منه افتاده که زمین خورده
تو بیا برگرد شدم افلاطون
منه فیلسوف و منه بی قانون
تو نیستی و خونه تاریکه
بی تو خونه شده جائیکه
یه قَرنه همه بیدارن
همه ساعت ها توش خوابن